Get Adobe Flash player

Αλλεργία στο σκύλο©

Tα τελευταία χρόνια, ιδίως στα αστικά κέντρα έχει διαδοθεί η κυνοφιλία . Πολλοί άνθρωποι για διαφόρους λόγους συντηρούν σκύλο έξω ή και μέσα στην κατοικία τους. Επειδή ο σκύλος εκπέμπει ισχυρά αλλεργιογόνα στην ατμόσφαιρα της κατοικίας, ένα ποσοστό 20% περίπου των ατόμων που έρχονται σε στενή σχέση με το σκύλο αναπτύσσουν συμπτώματα από το ωτορινολαρυγγολογικό σύστημα.

 

alt

Δρ Γκέλης Ν. Δημήτριος  Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος, Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ΩΡΛ Αλλεργία, Ακοολογία, Φωνιατρική, Ιατρική Διατροφολογία, Προληπτική Ιατρική, Περιβαλλοντική Ιατρική, Φυσικές Θεραπείες, Ιατρική εμψύχωση (Medical Life Coaching),

Δαμασκηνού 46, Κόρινθος, τηλ. 2741026631, 6944280764, 

mail. pharmage@otenet.gr    www.gelis.gr   www.allergopedia.gr   www.orlpedia.gr   www.gkelanto.gr   www.gkelikosagiorgitiko.gr  www.curcumin.gr   www.zinc.gr   www.pharmagel.gr

 alt

Στούμπος Γεώργιος    Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας ΩΡΛ Αλλεργίας ανοσολογίας και Ρογχοπαθειών, Ελληνικής Εταιρείας Φωνιατρικής και Φωνητικών Τεχνών 

Μυτιλήνη, ΚΑΒΕΤΣΟΥ 3, 1ος οροφος, τηλ επικοινωνιας 2251027757,

6940888555

gstoubos@yahoo.gr 

alt

Ραχωβίτσας Δημήτριος

 Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Επιμελητής Β΄, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, Θεσσαλονίκη, Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας ΩΡΛ Αλλεργίας Ανοσολογίας και Ρογχοπαθειών

Τα άτομα με επίμονη ρινίτιδα, επίμονη δυσίατη ή καθ' υποτροπήν ρινοκολπίτιδα (ιγμορίτιδα, μετωπιαία κολπίτιδα, ηθμοειδίτιδα, σφηνοειδίτιδα), καθ΄υποτροπήν λαρυγγίτιδα, επίμονη ρινοεπιπεφυκίτιδα, επίμονη ή καθ' υποτροπήν εκκριτική μέση ωτίτιδα, πρέπει να ερευνώνται μήπως αυτά τα συμπτώματα τους οφείλονται σε υπερευαισθησία τους προς τα αλλεργιογόνα του σκύλου.

alt

Φωτο: Δρ Δημήτριος Γκέλης, 2009

Η αιτιολογία της αλλεργίας στο σκύλο

Ο σκύλος είναι και οικόσιτο ζώο, που τα   τελευταία χρόνια συντροφεύει, όλο και περισσότερους ανθρώπους, φιλοξενούμενος μέσα στις κατοικίες τους και ιδίως στις αστικές περιοχές.

 

Τα άτομα όμως που ζουν μαζί με σκύλο μπορεί να ευαισθητοποιηθούν από τα  αλλεργιογόνα του τα οποία απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα της κατοικίας.

 

Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί τέσσερα αλλεργιογόνα που περιέχονται στο σάλιο, στην πιτυρίδα, στο επιθήλιο του δέρματος, στον ορό του ζώου, τους σιελογόνους αδένες και το ήπαρ του.

 

Το κάθε αλλεργιογόνο έχει ονομαστεί με διαφορετική ονομασία, όπως το  Can f 1  (βρίσκεται στην πιτυρίδα και το σάλιο και θεωρείται ισχυρό αλλεργιογόνο.),  Can f 2 (στην πιτυρίδα και το σάλιο), Can f 3 (στον ορό, επιθήλια, πιτυρίδα, σάλιο, σιελογόνους αδένες, ήπαρ) και το Can f 4 (στην πιτυρίδα). Τα δύο πρώτα αλλεργιογόνα είναι μέλη της πρωτεϊνικής οικογένειας της λιποκαλίνης, (Kamata et al, 2007), ενώ το τρίτο είναι λευκωματίνη. Η προστατική καλλικρεΐνη είναι ένα πρόσφατα ανακαλυφθέν μείζων αλλεργιογόνο του σκύλου (Mattsson L. et al, 2009).

 

alt
Φρανκ ο σκανταλιάρης, Φωτό: Νίκος Γκέλης, Μάρτιος 2011

Η πιτυρίδα του δέρματος του σκύλου δεν φαίνεται να είναι η κυριότερη πηγή εξάπλωσης των αλλεργιογόνων στην ατμόσφαιρα. Η πιτυρίδα είναι το υλικό που αποπίπτει από το δέρμα του σκύλου στο περιβάλλον δια των τριχών του.

 

Η πιτυρίδα είναι το τελικό προϊόν  και η συνηθέστερη πηγή αλλεργιογόνων και περιέχει την υψηλότερη αναλογία των ειδικών για το σκύλο αλλεργιογόνων.

 

Τα αλλεργιογόνα της πιτυρίδας του σκύλoυ έχουν βρεθεί και σε δείγματα σκόνης, που συλλέχτηκε από κατοικίες, στις οποίες ποτέ δεν είχε ζήσει σκύλος. Συνεπώς τα αλλεργιογόνα του σκύλου, ως αερομεταφερόμενα μπορεί να καταλήξουν και σε περιοχές, στις οποίες δεν είχε κατοικήσει ποτέ σκύλος. (Vanto 1985). 

 

Άλλες πηγές αλλεργιογόνων του σκύλου είναι  το επιθήλιο του δέρματος του σκύλου και η λευκωματίνη του ορού του σκύλου, η οποία υπάρχει και στο σάλιο του, το δέρμα του και τις τρίχες του.

 

Μια πρωτεΐνη του αίματος του σκύλου (λευκωματίνη), που αποτελεί και αυτή σημαντικό αλλεργιογόνο και μπορεί να παρουσιάσει διασταυρουμένη αλλεργιογονικότητα με λευκωματίνη άλλων ζώων, όπως η γάτα, μπορεί να προκαλέσει αλλεργικά συμπτώματα από το ωτορινολαρυγγολογικό σύστημα και κυρίως τη μύτη (ρινίτιδα), τα μάτια (επιπεφυκίτιδα) και το κατώτερο αναπνευστικό σύστημα (άσθμα), (Vanto 1985). 

 

Άλλοτε πάλι, σε ορισμένα άτομα, προκαλεί ταυτόχρονα ρινίτιδα και άσθμα. Η έκθεση σε αλλεργιογόνα του σκύλου αυξάνει ελαφρώς τον κίνδυνο πρόκλησης άσθματος (Takkouche et al, 2008).

 

Το πλάσμα του ανθρωπίνου σπέρματος μπορεί σπανίως να προκαλέσει αλλεργία με συμπτώματα σε ορισμένες γυναίκες, όπως ο αιδοιοκολπικός κνησμός ή το αναφυλακτικό shock. Μεταξύ των διαφόρων αλλεργιογόνων του σπερματικού πλάσματος, που έχουν εντοπιστεί, περιλαμβάνεται και το ειδικό προστατικό αντιγόνο, prostate-specific antigen (PSA).

 Δεδομένου ότι σε ένα μεγάλο αριθμό ατόμων τα αλλεργικά συμπτώματα εμφανίστηκαν μετά την πρώτη συνουσία ή κατά τη διάρκειά της, αναζητήθηκε η ύπαρξη κάποιας διασταυρουμένης αντίδρασης με άλλα αλλεργιογόνα. Αποδείχτηκε λοιπόν ότι υπάρχει IgE διασταυρουμένη αλλεργιογονικότητα μεταξύ της προστατικής καλλικρεΐνης (πρόσφατα ανακαλυφθέν αλλεργιογόνο του σκύλου) και του ανθρώπινου PSA,(Basagaña et al, 2007, Mattsson L. et al, 2009).

 

Διάγνωση στην αλλεργία στο σκύλο

ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ: Από τη λήψη του ιστορικού  δεν γίνεται πάντοτε αντιληπτό ότι  τα αλλεργικά συμπτώ-ματά του ασθενούς μπορεί να οφείλονται σε υπερευαισθησία του σε αλλεργιογόνα του σκύλου. Η διάγνωση της αλλεργίας προς το σκύλο δεν είναι πάντοτε ασφαλής, παίρνοντας μόνο το ιστορικό, αφού μόνο το 59% των πασχόντων αναφέρει έκθεσή του σε σκύλο στο παρελθόν ή κατά την εποχή που εκδηλώνονται τα αλλεργικά συμπτώματα (Vanto 1985).

 

Έχει αποδειχτεί ότι οι ενδοεπιδερμικές δοκιμασίες νυγμού, χρησιμοποιώντας τυποποιημένο εκχύλισμα αλλεργιογόνου σκύλου (Roxall-Aristegui) είναι πολύ αξιόπιστες, ασφαλείς και ειδικές.  Αν και η αλλεργία στο σκύλο δεν έχει σχετιστεί σημαντικά με πρόσφατη ή παρελθούσα έκθεση του πάσχοντος σε σκύλο, εν τούτοις τα παιδιά που είχαν εκτεθεί σε σκύλο στο σπίτι τους κατά τη βρεφική τους ηλικία μπορεί να παρουσιάσουν συμπτώματα υπερευαισθησίας στο σκύλο σημαντικά νωρίτερα και έχουν υπερευαισθησία στο σκύλο συχνότερα σε σχέση με άτομα, που είχαν καθυστερημένη ή ανύπαρκτη έκθεση στο σκύλο.

 

Η διάγνωση της αλλεργίας προς το σκύλο μπορεί, καμιά φορά, να μην είναι εύκολη με τις δερματικές δοκιμασίες ή με τις δοκιμασίες RAST. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα εκχυλίσματα των αλλεργιογόνων του σκύλου, ορισμένων παρασκευάστριων εταιρειών, που χρησιμοποιούνται για τις ενδοεπιδερμικές δοκιμασίες νυγμού, αλλά και για την παρασκευή των αντιδραστηρίων της RAST  προκαλούν αμφίβολης θετικότητας ή αρνητικότητας δερμοαντιδράσεις, παρά το γεγονός ότι ο ασθενής πράγματι πάσχει από αλλεργικά συμπτώματα εξ αιτίας της συμβίωσής του με το σκύλο του, όπως τούτο φαίνεται με τη λήψη του ιστορικού. 

 

Heutelbeck et al, (2008) βρήκαν ότι οι αλλεργικές δοκιμασίες με εκχυλίσματα τριχών σκύλου που ανήκει στον ασθενή ή με εκχυλίσματα αλλεργιογόνων σκύλου που ανήκει στην ίδια ράτσα με τον ύποπτο σκύλο δίδουν πιο αξιόλογα αποτελέσματα στις αλλεργικές δοκιμασίες. Τούτο πιθανόν να οφείλεται στα ειδικά για τη ράτσα του σκύλου αλλεργιογόνα, αφού βρέθηκαν και περιγράφηκαν αλλεργιογόνα με χαμηλή μοριακή μάζα, που απουσιάζουν από τα τυποποιημένα αλλεργιογόνα εκχυλίσματα του εμπορίου.

 

Μετά από αυτή τη μελέτη, εφόσον οι δερματικές δοκιμασίες δίδουν αβέβαια αποτελέσματα με τα αλλεργιογόνα εκχυλίσματα του εμπορίου, συνιστάται οι δερματικές δοκιμασίες να γίνονται με εκχυλίσματα αλλεργιογόνων που παρασκευάζονται από τον ύποπτο σκύλο. 

Συχνότητα της αλλεργίας στο σκύλο

alt

O Βαγγέλης  Φωτο.: Δ.Ν. Γκέλης

Οι αλλεργικές ΩΡΛ παθήσεις, η αλλεργική ρινοεπιπεφυκίτιδα και το άσθμα που οφείλονται σε υπερευαισθησία προς τα αλλεργιογόνα του σκύλου είναι σχετικά συνηθισμένες καταστάσεις. Αυτό αποδίδεται στο γεγονός ότι τα αλλεργιογόνα του σκύλου μπορεί να βρεθούν οπουδήποτε, όπως π.χ. τα συγκοινωνιακά μέσα, κοινόχρηστοι χώροι, π.χ. σχολεία, κινηματογράφοι κλπ. (Partti- Pellinen et al, 2000).

 

 Η αλλεργία στο σκύλο, συγκριτικά είναι λιγότερο διαδεδομένη από την αλλεργία προς τη γάτα.  Τούτο θα μπορούσε να αποδοθεί στο γεγονός ότι τα επιθήλια της επιδερμίδας τα γάτας (πιτυρίδα), ως αλλεργιογόνο είναι ισχυρότερο και διότι τις γάτες δεν τις πλένουν τόσο συχνά, όσο τους σκύλους. Όσο πιο συχνά οι ιδιοκτήτες των σκύλων τους πλένουν, τόσο λιγότερα αλλεργιογόνα τους απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα.

 

  Tο να έχει κανείς ως σύντροφο σκύλο, σημαίνει ότι εκτίθεται μέσα στο σπίτι του στην ενδοτοξίνη και στα αλλεργιογόνα του σκύλου. Βρέθηκε σε ασθματικά παιδιά ότι, τα συμπτώματα του άσθματος από τα οποία πάσχουν, λόγω αλλεργίας στο σκύλο, γίνονται εντονότερα εξ αιτίας της ατμοσφαιρικής ρύπανσης,  (McConnell et al, 2006).

  

Η έκθεση σε υψηλά επίπεδα ενδοτοξίνης και η παρουσία πολλαπλών σκύλων έχει σχετιστεί με περιορισμό του εκπνευστικού συριγμού

alt
Φωτο: Σάκης Φαρμάκης (2008)

(wheezing)  στα παιδιά, (Campo et al, 2006). Η ενδοτοξίνη είναι μια πρωτεΐνη που απελευθερώνεται από τους σκύλους και άλλα ζώα, ιδίως των αγροκτημάτων, που διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα να δρα προστατευτικά προς τις αλλεργίες.

  

Έχει επιδειχτεί ότι οι μητέρες που διατηρούν μέσα στην κατοικία τους  σκύλους ή γάτες, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, γενούν παιδιά με χαμηλότερα επίπεδα ΙgE ανοσοσφαιρινών από το κανονικό, σε σύγκριση με μητέρες που δεν συντηρούν τα ίδια κατοικίδια στην κατοικία τους.

Η παρατήρηση αυτή υποστηρίζει την υπόθεση ότι η έκθεση στα κατοικίδια επηρεάζει την ανοσιακή ανάπτυξη με τρόπο που προστατεύει από την δημιουργίας ατοπίας τα παιδιά που θα γεννηθούν και τούτο δημιουργείται πριν από τη γέννηση των παιδιών (Aichbhaumik et al, 2008).

Η έκθεση στο σκύλο κατά την βρεφική ηλικία και ιδιαίτερα γύρω από την εποχή της γέννησης του παιδιού σχετίζεται με αλλαγές της ανοσοανάπτυξης και περιορισμούς στην εκδήλωση συριγμού και ατοπίας. Τα ευρήματα αυτά δεν εξηγούνται από την έκθεση σε ενδοτοξίνηεργοστερόλη ή το μουραμικό οξύ (Bufford JD, et al, 2008).

Ο Chen et al, (2008) βρήκαν ότι η κατοχή σκύλου μέχρι το 6ο έτος και όχι απλώς η έκθεση σε σκύλο σχετιζόταν με σημαντικά χαμηλότερη συχνότητα ευαισθητοποίησης σε μείγμα γύρεων και άλλων εισπνεομένων αλλεργιογόνων, (όχι όμως και αποφυγής στης ευαισθητοποίησης στο σκύλο), καθώς και των αλλεργικών συμπτωμάτων και αλλεργικών νόσων. 

 

  Έτσι βγαίνει το συμπέρασμα ότι τα παιδιά που ζουν σε κατοικίες που φιλοξενούν σκύλο, έχουν μικρότερη πιθανότητα να αναπτύξουν αναπνευστική αλλεργία σε σχέση με τα παιδιά που ζουν μακριά από σκύλο. Βρέθηκε ότι η έκθεση σε δύο ή περισσότερους σκύλους ή γάτες κατά το πρώτο έτος της ζωής, μπορεί να περιορίσει τον επακόλουθο κίνδυνο της ευαισθητοποίησης των παιδιών σε πολλαπλά αλλεργιογόνα κατά τη διάρκεια της παιδικής ζωής. Μάλιστα η έκθεση σε υψηλά επίπεδα αλλεργιογόνου της γάτας θα μπορούσε να προλάβει την ευαισθητοποίηση, (Ownby et al, 2002). 

Η κατοχή σκύλου κατά τους τρείς πρώτους μήνες της ζωής σχετίζεται με προστασία κατά τηςτροφικής αλλεργίας, (Marrs T, et al, 2019)

   Παρά την παραπάνω ενδιαφέρουσα γνώση, εν τούτοις η πρόωρη έκθεση στα ακάρεα της σκόνης του σπιτιού και αλλεργιογόνα της γάτας, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ευαισθητοποίηση και στην περίπτωση της έκθεσης σε αλλεργιογόνα της γάτας σε μόνιμο άσθμα. Η πρόωρη έκθεση σε ακάρεα και σκύλο θα μπορούσε να οδηγήσει σε επίμονο άσθμα, αλλά μόνο σε μια ομάδα ατόμων που στο ιστορικό τους πάσχει από ατοπία και η μητέρα τους, (Brussee et al, 2005, Gerritsen et al, 2005). 

Αντιμετώπιση των αλλεργικών συμπτωμάτων των ατόμων με αλλεργία στο σκύλο

Βασική αρχή αντιμετώπισης:

Αποφυγή του συγχρωτισμού με σκύλο, απομάκρυνση του σκύλου μέσα από την κατοικία. Δεν επιτρέπεται η είσοδος και παραμονή του σκύλου στα υπνοδωμάτια.

 

Όποιος αναπτύξει ρινίτιδα, ιγμορίτιδα, εκκριτική ωτίτιδα, λαρυγγίτιδα, επιπεφυκίτιδα, και άσθμα, συνεπεία της αλλεργίας του στο σκύλο, μπορεί να εμφανίζει αλλεργικά συμπτώματα αυτών των καταστάσεων καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, ιδιαίτερα αν είναι κανείς ταυτόχρονα αλλεργικός στα ακάρεα της σκόνης του σπιτιού ή και άλλα αλλεργιογόνα.

 

Τα συμπτώματα της ρινίτιδας, εφ’ όσον είναι ήπια ή και έντονα συνήθως αναχαιτίζονται με τα κλασσικά αντιαλλεργικά φάρμακα, όπως τα αντιισταμινικά από το στόμα, τα τοπικά ενδορρινικά αντιισταμινικά και κορτικοστεροειδή, τα αντιλευκοτριαινικά, τα σταθεροποιητικά των μαστοκυττάρων κλπ.

 

Συνήθως η αλλεργική ρινίτιδα των ατόμων με αλλεργία στο σκύλο ή συνυπάρχει με άσθμα ή μέσα σε δύο τρία χρόνια συνυπάρχει με άσθμα ή μερικές φορές κυριαρχούν τα συμπτώματα του άσθματος. Σε όποιον δημιουργηθεί άσθμα, αυτό αντιμετωπίζεται με εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή και βρογχοδιασταλτικά σε συνεργασία με τους πνευμονολόγους.

 

Όμως αρκετές φορές η ένταση των συμπτωμάτων του του άσθματος του ασθενούς απαιτεί την εισαγωγή του σε νοσοκομείο για πιο επιθετική θεραπεία με κορτιζόνη και άλλα φάρμακα.

 

Γιαυτό μόλις διαγνωστεί ότι κάποιο άτομο πάσχει από αλλεργική ρινίτιδα, διότι είναι αλλεργικό στο σκύλο, η καλύτερη αντιμετώπισή του είναι αφ’ ενός μεν η απομάκρυνση του σκύλου από το περιβάλλον του, η χορήγηση συμβατικών αντιαλλεργικών φαρμάκων και αφ΄ετέρου η έναρξη αποευαισθητοποίησης με υπογλώσσια ανοσοθεραπεία, παίρνοντας υπογλώσσιες σταγόνες εκχυλίσματος αλλεργιογόνων σκύλου.

 

Μετά την ενδοεπιδερμική δοκιμασία νυγμού με το εκχύλισμα αλλεργιογόνων πιτυρίδας του σκύλου, , εφόσον η δερμοαντίδραση που θα προκύψει είναι θετική δίδονται εξηγήσεις στον ασθενή ότι θα μπορούσε να μη στερηθεί την παρουσία του αγαπημένου του σκύλου στην κατοικία του, αν κάνει αποευαισθητοποίηση, παίρνοντας υπογλώσσιες σταγόνες εκχυλίσματος αλλεργιογόνων του σκύλου.

 

Η διαδικασία αυτή λέγεται υπογλώσσια ανοσοθεραπεία. Κατ' αυτήν ο ασθενής τοποθετεί κάτω από τη γλώσσα του τις σταγόνες του εκχυλίσματος του αλλεργιογόνου, προς το οποίο έχει αποδειχτεί ότι είναι αλλεργικός, αυξάνοντας σταδιακά τον αριθμό των σταγόνων μέσα σε ένα διάστημα 15 ημερών.

 

Οι σταγόνες περιέχονται σε τρία διαφορετικά φιαλίδια, που το καθένα περιέχει αλλεργιογόνα σε διαφορετικές πυκνότητες. Η έναρξη της θεραπείας γίνεται από το φιαλίδιο με τη μικρότερη αραίωση και τελειώνει με το φιαλίδιο της μεγαλύτερης αραίωσης.

 

Μόλις φτάσει η λήψη των σταγόνων από το τρίτο φιαλίδιο με τη μεγαλύτερη πυκνότητα αλλεργιογόνων στη δόση που θεωρείται ότι επιφέρει το βέλτιστο αποτέλεσμα (5 σταγόνες υπογλωσσίως), αυτή η δόση λαμβάνεται ημέρα παρ'ημέρα επί τρία έτη. Ήδη από το πρώτο εξάμηνο της θεραπείας τα συμπτώματα τίθενται υπό έλεγχο.

 

Μετά τον τρίτο χρόνο θεραπείας τα συμπτώματα εξαφανίζονται και δεν επιστρέφουν στο 96.5% των ασθενών, ενώ στο υπόλοιπο τα συμπτώματα είναι πολύ ελαφρά και ελέγχονται με κάποιο ήπιο αντιισταμινικό ή άλλο συμβατικό αντιαλλεργικό φάρμακο.

 

Όσοι ασθενείς είναι ταυτόχρονα αλλεργικοί και προς άλλα αλλεργιογόνα, πχ., ακάρεα ή μύκητες, αυτά μπορεί να αναμειχτούν με τα αλλεργιογόνα του σκύλου ή της γάτας στο ίδιο φιαλίδιο.

 

Τα αλλεργιογόνα γύρεων δεν αναμειγνύονται με τα αλλεργιογόνα του σκύλου ή της γάτας και λαμβάνονται άλλη ώρα της ημέρας από αυτήν που ασθενής παίρνει τις σταγόνες των αλλεργιογόνων του σκύλου.Το εκχύλισμα υπογλωσσίων αλλεργιογόνων για το σκύλο συνταγογραφούνται στον ΕΟΠΥΥ, την οποία εκτελεί ο φαρμακοποιός. 

 

Όσον αφορά την ανοσοθεραπεία, μερικοί θεραπευτές προτιμούν ακόμη τον παραδοσιακό τρόπο αποευαισθητοποίησης με υποδόριες ενέσεις εκχυλισμάτων αλλεργιογόνων (υποδόρια ανοσοθεραπεία), (Martínez et al, 1994), παρά το γεγονός ότι η υπογλώσσια ανοσοθεραπεί είναι εξίσου αποτελεσματική και εύκολα εφαρμόζεται από τον ασθενή στο σπίτι του. 

Αυτός ο τρόπος όμως περικλείει τον κίνδυνο, σε σπάνιες περιπτώσεις, κατά τη διάρκεια της ένεσης ή μέσα σε δύο ώρες μετά την ένεση να προκαλέσειαναφυλακτικό σοκ και να μπει σε κίνδυνο η ζωή του ασθενούς. 

Τα συμπτώματα των αλλεργικών προς το σκύλο ασθενών και ιδίως το άσθμα, που δεν ελέγχονται ακόμη και με την απευαισθητοποίηση μπορεί να αντιμετωπιστούν με την ενέσιμη χορήγηση αντι IgE μονοκλωνικών αντισωμάτων, όπως η ομαλιζουμάμπη που κυκλοφορεί με το εμπορικό όνομα Xolair, (Thompson et al, 2007). 

Όσοι συντροφεύονται από σκύλο είναι πολύ δύσκολο να απαρνηθούν το τόσο φιλικό και πιστό αυτό ζώο. Κάθε σύσταση προς τον πάσχοντα να διώξει το σκύλο του από το σπίτι συνοδεύεται από έντονες αντιδράσεις. 

Η συναισθηματική εξάρτηση από το σκύλο είναι εντονότατη και γιαυτό το λόγο δίδονται λεπτομερείς πληροφορίες πως θα βάλει ο ασθενής τα συμπτώματά του σε έλεγχο ή πως θα εξαλείψει το πρόβλημα της ευαισθησίας προς το σκύλο χωρίς να αποχωριστεί απ΄αυτόν κάνοντας αποευαισθητοποίηση με υπογλώσσια ανοσοθεραπεία.

 

Θεραπεία της αλλεργίας προς το σκύλο

Αφού αποδειχτεί η ευαισθησία των αλλεργικών ατόμων προς το σκύλο, τα συμπτώματα της αλλεργίας, όπως η ρινίτιδα ή το άσθμα αντιμετωπίζονται ανακουφιστικά με τη χορήγηση συμβατικών αντιαλλεργικών φαρμάκων, όπως τα αντιισταμινικά (από το στόμα ή ενδορρινικά υπό μορφή σταγόνων ή ψεκασμών), ενδορρινικά ή από του στόματος εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή, σταθεροποιητικά των μαστοκυττάρων, αντιλευκοτριενικά, κλπ). Τα φάρμακα αυτά μόνον ανακουφίζουν τα συμπτώματα, χωρίς να δρουν ριζικά. 

Η ριζική θεραπεία των συμπτωμάτων επιτυγχάνεται με την υπογλώσσια ανοσοθεραπεία αλλεργιογόνου εκχυλίσματος των επιθηλίων του δέρματος του σκύλου. Η υπογλώσσια ανοσοθεραπεία είναι αποτελεσματική και ασφαλής και ολοκληρώνεται μέσα σε τρία χρόνια. 

Οι ασθενείς που κάνουν ανοσοθεραπεία αισθάνονται βελτίωση των συμπτωμάτων τους μετά παρέλευση 6 μηνών από την έναρξη της ανοσοθεραπείας. Πρακτικά η απευαισθητοποίηση διαρκεί εφ' όρου ζωής. σπανίως μπορεί να εμφανιστούν τα αλλεργικά συμπτώματα μετά παρέλευση δεκαετίας.

 

Μέτρα προστασίας από τα αλλεργιογόνα του σκύλου

Συνιστάται στους πάσχοντες να απομακρύνονται οι ίδιοι από το περιβάλλον το σπιτιού τους για λίγες ημέρες για να αναχαιτιστούν τα συμπτώματα τους. Για λίγες ημέρες επίσης είναι εφικτό να απομακρυνθεί ο σκύλος από το σπίτι, χωρίς να υπάρχει η απειλή της μόνιμης απομάκρυνσής του. 

Τόσον οι ίδιοι οι ασθενείς, όσο και οι συγγενείς τους λαβαίνουν μέτρα απομάκρυνσης των αλλεργιογόνων από την ατμόσφαιρα της κατοικίας ή λαμβάνουν μέτρα περιορισμού της εξάπλωσής τους στη κατοικία. 

Τα μέτρα που μπορεί να εφαρμόσει κανείς για να περιορίσει την εξάπλωση των αλλεργιογόνων του σκύλου με την πιτυρίδα (επιθήλια του δέρματος που αποβάλλει) είναι τα ακόλουθα:

Ο σκύλος δεν επιτρέπεται να μπαίνει στα υπνοδωμάτια και να ανεβαίνει στο κρεβάτι οποιουδήποτε μέλους μιας οικογένειας.

Όποιος αποφασίζει να επιτρέπει την παραμονή του σκύλου μέσα στην κατοικία του καλόν είναι να μην στρώνει στο πάτωμα του δωματίου που φιλοξενείται ο σκύλος χαλί, μοκέτα, φλοκάτη, κλπ. 

Οι τάπητες κάθε είδους βρίθουν ήδη με ακάρεα και εμπλουτίζονται συνεχώς με κάθε είδους αλλεργιογόνο, που αιωρείται στην ατμόσφαιρα, όπως είναι τα αλλεργιογόνα του σκύλου.Στο κάθε δωμάτιο πρέπει να υπάρχει συσκευή καθαρισμού της ατμόσφαιρας από ατμοσφαιρικούς ρύπους και αλλεργιογόνα, που φέρουν ειδικά φίλτρα καθαρισμού ΗΕΡΑ, (Green et al, 1999). 

Aν και οι καθαριστές αέρα τύπου ΗΕΡΑ συγκρατούν αλλεργιογόνα κατοικιδίων ζώων, που αιωρούνται στον ατμοσφαιρικό αέρα, εν τούτοις δεν φαίνεται να τροποποιούν τη δραστηριότητα των ατοπικών νοσημάτων (αλλεργική ρινίτιδα, ρινοεπιπεφυκίτιδα, άσθμα) ή τη συγκέντρωση των αλλεργιογόνων στα δείγματα σκόνης που συλλέχτηκαν σε σπίτια που φιλοξενούσαν κατοικίδια ζώα (Sulser et al, 2008). 

Το σύστημα κεντρικής θέρμανσης ή κλιματισμού πρέπει να φέρει ηλεκτροστατικό φίλτρο αέρα, που βοηθάει στον καθαρισμό του αέρα που ανακατανέμεται στην κατοικία. 

Μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει φίλτρα καθαρισμού των αλλεργιογόνων που παγιδεύουν μικροσκοπικά αλλεργιογόνα, όπως των ακάρεων της σκόνης του σπιτιού, σκόνες, καπνούς και μεγάλα αλλεργιογόνα, όπως οι σπόροι των μυκήτων και τα επιθήλια του δέρματος των οικόσιτων ζώων. Διατηρείται κλειστές τις πόρτες των υπνοδωματίων, ώστε να μη περιπλανάτε σ’ αυτά ο σκύλος. 

Καθαρίζετε επιμελώς και σφουγγαρίζεται τα πατώματα του σπιτιού στα οποία συχνάζει ο σκύλος, καθημερινά. Μη χρησιμοποιείται ταπετσαρίες υφασμάτινες στους τοίχους, ούτε καναπέδες και πολυθρόνες με υφασμάτινες ταπετσαρίες. 

Οι δερμάτινες και οι πλαστικές ταπετσαρίες τοίχων και επίπλων καθαρίζονται και πλένονται εύκολα και έτσι απομακρύνονται τα αλλεργιογόνα του σκύλου.

alt

Το λουτρό του σκύλου πρέπει να γίνεται δύο φορές την εβδομάδα, χρησιμοποιώντας ένα ήπιο σαμπουάν σκύλων, που δεν επιτρέπει την υπερβολική ξηρότητα του δέρματος του ζώου. 

Οι κλινοστρωμνές του σκύλου και τα παιχνίδια του πρέπει να πλένονται συχνά με κάποιο αντιαλλεργικό απορρυπαντικό που περιέχου κατάλληλα ένζυμα που εξουδετερώνουν τα αλλεργιογόνα του σκύλου, π.χ. Nature's Miracle Anti-Allergen Deodorizing Detergent

Καλύψτε με δερμάτινη ταπετσαρία ή από δερματίνη τους τοίχους του δωματίου διημέρευσης, διότι αυτά πλένονται εύκολα και έτσι μπορεί να απομακρυνθούν τα αλλεργιογόνα του σκύλου που προσκολλώνται εύκολα και γρήγορα στους τοίχους. 

Στο δωμάτιο διημέρευσης δεν επιτρέπεται στο σκύλο να καταλαμβάνει την πολυθρόνα του πάσχοντος από αλλεργία, διότι αυτό συμβάλλει στον περιορισμό της έκθεσης στα αλλεργιογόνα.


Διάφοροι τύποι συσκευών καθαρισμού του ατμοσφαιρικού αέρα με φίλτρο ΗΕΡΑalt
Όλες οι πολυθρόνες που εν έχουν δερμάτινη ταπετσαρία στρώνονται με μεγάλα κομμάτια δερμάτινου υφάσματος,όπως αυτό με ο οποίο πλένονται τα αυτοκίνητα. Τα καλύμματα αυτά πλένονται εύκολα και πλένονται συχνά


altΧρησιμοποιείται συχνά ηλεκτρική σκούπα που περιέχει ειδικό αντιαλλεργικό φίλτρο ΗΕΡΑ, (Green et al, 1999).

 

Αερίζετε συχνά την κατοικία σας, ώστε να εκδιώκοντα τα αλλεργιογόνα του σκύλου, όχι όμως την εποχή της ανθοφορίας των αλλεργιογόνων φυτών.

 

Να πλένετε τα χέρια σας κάθε φορά που ακουμπάτε και περιποιείστε ο σκύλο σας, αποφεύγοντας να καθαρίζεται η μύτη σας με το δάχτυλο altτου χεριού σας ή να τρίβετε τα μάτια σας. Χρησιμοποιείται ειδικές μάσκες που φιλτράρουν τον εισπνεόμενο αέρα και αποφεύγεται έτσι η εισπνοή των αλλεργιογόνων.

 

Προσπαθήστε να αποφύγετε η μεταφορά του σκύλου με το αυτοκίνητό σας, εκτός αν διαθέτετε δεύτερο αυτοκίνητο. Αν είναι αναπόφευκτη η μεταφορά του σκύλου με το αυτοκίνητο, τότε στα καθίσματα τοποθετούνται κουβέρτες από δερματίνη, που πλένονται εύκολα.

 

Απομάκρυνση των αλλεργιογόνων από τις ρινικές κοιλότητες: Οι ρινικές κοιλότητες των ατόμων με αλλεργική ρινίτιδα από ευαισθησία στα αλλεργιογόνα του σκύλου είναι γεμάτες με εκκρίσεις στα που περιέχουν τεράστιο αριθμό αλλεργιογόνων.

 

Τα άτομα με αλλεργία στο σκύλο με αλλεργικά συμπτώματα από τη μύτη μπορούν να την καθαρίζουν, ψεκάζοντας τις ρινικές τους κοιλότητες Osmoclean Hypertonic nasal spray (Υπέρτονο διάλυμα φυσιολογικού ορού ουδετέρου pH).

 

To Οsmoclean Ηypertonic nasal spray είναι κατάλληλο για τον καθαρισμό των εκκρίσεων της μύτης,που είναι γεμάτες από εισπνεόμενα αλλεργιογόνα του ατμοσφαιρικού αέρα μέσα και έξω από την κατοικία, στα οποία περιλαμβάνονται και τα αλλεργιογόνα του σκύλου.

 

altΤα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας από έκθεση στα εισπνεόμενα αλλεργιογόνα του σκύλου αντιμετωπίζονται με τη βοήθεια αντιαλλεργικών φαρμάκων που χορηγεί ο θεράπων ιατρός, όπως τα αντιισταμινικά από το στόμα, τα ενδορρινικά αντιισταμινικά, τα ενδορρινικά κορτικοστεροειδή κ.α.

 

Η καθαριότητα των ρινικών κοιλοτήτων με Osmoclean Ηypertonic nasal sprayεπιταχύνει το θεραπευτικό αποτέλεσμα των φαρμάκων, αφού απομακρύνει τα αλλεργιογόνα, που έχουν προσκολληθεί στο ρινικό βλεννογόνο και έτσι ο τελευταίος περιορίζει της αντιδράσεις των χημικών μεσολαβητών της αλλεργικής φλεγμονής. Επιπλέον τα αλλεργικά συμπτώματα περιορίζονται και με τον περιορισμό του αριθμού των αλλεςργιογόνων που συσσωρεύονται στις ρινικές θαλάμες.

 

Το Osmoclean Hypertonic nasal sprayείναι ασφαλές καθ'όσον δεν είναι φάρμακο και δεν έχει παρενέργειες. Είναι κατάλληλο για βρέφη, παιδιά και ενήλικες.

 

Δοσολογία: Βρέφη:1 ψεκασμός στο κάθε ρουθούνι, 2-6 φορές την ημέρα. Παιδιά και ενήλικες: 2-3 ψεκασμοί στο κάθε ρουθούνι, 2-6 φορές την ημέρα.

 

Τα άτομα με οποιασδήποτε μορφής αλλεργία πρέπει να μετρούν, με εξέταση αίματος τα επίπεδα της 25 υδροξυβιταμίνης D3, η οποία είναι ο κύριος μεταβολίτης της βιταμίνης D3 στον οργανισμό.

 

Έχει βρεθεί ότι τα αλλεργικά άτομα έχουν ελλειπή ή ανεπαρκή επίπεδα βιταμίνης D3, πράγμα που συμβάλλει στην εκδήλωση των συμπτωμάτων τους. Αν βρεθούν επίπεδα 25 υδροξυβιταμίνης D3 στο ορό ενός αλλεργικού ατόμου χαμηλότερα των 30 ng/ml θα πρέπει να παίρνει καθημερινά, μια φορά την ημέρα μετά το φαγητό, βιταμίνη D3 σε σταγόνες σε ελαιόλαδο [D3- Gkelin drops] κατά τη διάρκεια όλου του έτους.

Περισσότερα για τη σχέση της αλλεργίας και της βιταμίνης D3 βλέπε:

O ρόλος της βιταμίνης D στην εκδήλωση και αντιμετώπιση των αλλεργικών νόσων©

Αλλεργική ρινίτιδα σε παιδιά : Βελτίωσή των συμπτωμάτων της αλλεργικής ρινίτιδας με υπογλώσσια ανοσοθεραπεία και απο κατάσταση της έλλειψης βιταμίνης D3©

Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση

Aichbhaumik N, Zoratti EM, Strickler R, Wegienka G, Ownby DR, Havstad S, Johnson CC. Prenatal exposure to household pets influences fetal immunoglobulin E production. Clin Exp Allergy. 2008 Aug 11.

Apfelbacher CJ, Ollert M, Ring J, Behrendt H, Krämer U. Contact to cat or dog, allergies and parental education. Pediatr Allergy Immunol. 2009 Jul 8.

Basagaña M, Bartolomé B, Pastor C, Torres F, Alonso R, Vivanco F, Cisteró-Bahíma A. Allergy to human seminal fluid: Cross-reactivity with dog dander. J Allergy Clin Immunol. 2007 Nov 30.

Brussee JE, Smit HA, van Strien RT, Corver K, Kerkhof M, Wijga AH, Aalberse RC, Postma D, Gerritsen J, Grobbee DE, de Jongste JC, Brunekreef B. Allergen exposure in infancy and the development of sensitization, wheeze, and asthma at 4 years. J Allergy Clin Immunol. 2005 May;115(5):946-52.

Bufford JD, Reardon CL, Li Z, Roberg KA, DaSilva D, Eggleston PA, Liu AH, Milton D, Alwis U, Gangnon R, Lemanske RF Jr, Gern JE. Effects of dog ownership in early childhood on immune development and atopic diseases. Clin Exp Allergy. 2008 Oct;38(10):1568-71.

Campo P, Kalra HK, Levin L, Reponen T, Olds R, Lummus ZL, Cho SH, Khurana Hershey GK, Lockey J, Villareal M, Stanforth S, Lemasters G, Bernstein DI. Influence of dog ownership and high endotoxin on wheezing and atopy during infancy. J Allergy Clin Immunol. 2006 Dec;118(6):1271-8. Epub 2006 Sep 26.

Chen CM, Verena M, Bischof W, Herbarth O, Borte M, Behrendt H, Krämer U, von Berg A, Bauer CP, Koletzko S, Wichmann HE, Heinrich J; the LISA Study Group and the GINI Study Group. Dog ownership and contact during childhood and later allergy development. Eur Respir J. 2008 Feb 6

Gerritsen J, Grobbee DE, de Jongste JC, Brunekreef B. Allergen exposure in infancy and the development of sensitization, wheeze, and asthma at 4 years. J Allergy Clin Immunol. 2005 May;115(5):946-52.

Green R, Simpson A, Custovic A, Faragher B, Chapman M, Woodcock A. The effect of air filtration on airborne dog allergen. Allergy. 1999 May;54(5):484-8.

Heutelbeck AR, Schulz T, Bergmann KC, Hallier E. Environmental exposure to allergens of different dog breeds and relevance in allergological diagnostics. Toxicol Environ Health A. 2008;71(11-12):751-8.

Kamata Y, Miyanomae A, Nakayama E, Miyanomae T, Tajima T, Nishimura K, Tada T, Hoshi H. Characterization of dog allergens Can f 1 and Can f 2. 2. A comparison of Can f 1 with Can f 2 regarding their biochemical and immunological properties. Int Arch Allergy Immunol. 2007;142(4):301-8. Epub 2006 Nov 27.

Marrs TLogan KCraven JRadulovic SMcLean WHAILack GFlohr CPerkin MREAT Study Team. Dog ownership at three months of age is associated with protection against food allergy. Allergy. 2019 May 11. doi: 10.1111/all.13868. 

Martínez A, Martínez J, Sanz ML, Bartolomé B, Palacios R. Dander is the best epithelial source for dog allergenic extract preparations. Allergy. 1994 Sep;49(8):664-7.

Mattsson L, Lundgren T, Everberg H, Larsson H, Lidholm J. Prostatic kallikrein: A new major dog allergen. J Allergy Clin Immunol. 2009 Jan 7.

McConnell R, Berhane K, Molitor J, Gilliland F, Künzli N, Thorne PS, Thomas D, Gauderman WJ, Avol E, Lurmann F, Rappaport E, Jerrett M, Peters JM. Dog ownership enhances symptomatic responses to air pollution in children with asthma. Environ Health Perspect. 2006 Dec;114(12):1910-5.

Ownby DR, Johnson CC, Peterson EL. Exposure to dogs and cats in the first year of life and risk of allergic sensitization at 6 to 7 years of age. JAMA. 2002 Aug 28;288(8):963-72.

Partti-Pellinen K, Marttila O, Mäkinen-Kiljunen S, Haahtela T. Occurrence of dog, cat, and mite allergens in public transport vehicles. Allergy. 2000 Jan;55(1):65-8.

Partti‐Pellinen, K., Marttila, O., Mäkinen‐Kiljunen, S., Haahtela T. Occurrence of dog, cat, and mite allergens in public transport vehicles. Allergy, Volume 55:1: 65-68, Jan 2000.

Sulser C, Schulz G, Wagner P, Sommerfeld C, Keil T, Reich A, Wahn U, Lau S. Can the Use of HEPA Cleaners in Homes of Asthmatic Children and Adolescents Sensitized to Cat and Dog Allergens Decrease Bronchial Hyperresponsiveness and Allergen Contents in Solid Dust? Int Arch Allergy Immunol. 2008 Aug 21;148(1):23-30.

Takkouche B, González-Barcala FJ, Etminan M, Fitzgerald M. Exposure to furry pets and the risk of asthma and allergic rhinitis: a meta-analysis. Allergy. 2008 Jul;63(7):857-64.

Thompson PJ, Misso NL, Woods J. Omalizumab (Xolair) in patients with steroid-resistant asthma: lessons to be learnt. Respirology. 2007 Nov;12 Suppl 3:S29-34; discussion S45-7.

Vanto T. Immediate sensitivity of asthmatic children to dog allergens Klin Padiatr. 1985 Jul-Aug;197(4):363-5.

Τελευταία Ενημέρωση (Τετάρτη, 03 Μάιος 2023 09:09)

 
Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.