Get Adobe Flash player

Τι είναι η Ωτορινολαρυγγολογια;

Τι είναι η Ωτορινολαρυγγολογία;

Ωτορινολαρυγγολογία είναι η ιατρική ειδικότητα , της οποιας αντικείμενο είναι η διάγνωση και αντιμετώπιση των παθήσεων και διαταραχών που εκδηλώνονται υπό τη στενή έννοια στα αυτιά (ώτα), μύτη (ρις) και λάρυγγα.

 

  alt

Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης,
Ιατρός Ερευνητής- Συγγραφέας, Ωτορινολαρυγγολόγος, Oδοντίατρος, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Φλάμπουρο Λουτρακίου, τηλ. 2744023768, 2741026658, 6944280764,
e-mail: pharmage@otenet.gr
www.gelis.gr, www.d3gkelin.gr, www.vitaminb12.gr, www.magnisio.gr, www.zinc.gr, www.gkelanto.gr, www.allergopedia.gr, www.orlpedia.gr, www.curcumin.gr, www.pharmagel.gr
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ: Ιατρική έρευνα, Προληπτική Ιατρική, Περιβαλλοντική Ιατρική, Συμπληρωματική Ιατρική, ΩΡΛ Αλλεργία, Εμβοές αυτιών, κακοσμία στόματος, Ροχαλητό, Βαρηκοία , Ίλιγγος, Διαταραχές οσφρήσεως και γεύσης, Διαταραχές της φωνής, ΩΡΛ ογκολογία, Γηριατρική, Ιατρική Διατροφολογία, Βιταμίνη D

 

 Υπό την ευρεία έννοια οι ωτορινολαρυγγολόγοι εκπαιδεύονται επί 5-6 χρόνια στην διάγνωση και αντιμετώπιση των παθήσεων της μύτης, των αυτιών, του λάρυγγα και των γειτονικών ιστών και οργάνων γύρω από τη μύτη, τα αυτιά και το λάρυγγα. Στα όργανα αυτά περιλαμβάνονται το στόμα, η γλώσσα,  ο ρινοφάρυγγας, ο φάρυγγας, οι αμυγδαλές οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις, ο θυρεοειδής και οι παραθυρεοειδείς αδένες, το δέρμα του προσώπου και του τραχήλου, τα οστά του προσώπου, οι λεμφαδένες και τα αγγεία του τραχήλου, τα νεύρα της κεφαλής και του τραχήλου (οσφρητικό, γλωσσοφαρυγγικό, πνευμονογαστρικό, τρίδυμο, λαρυγγικά νεύρα, ακουστικόνεύρο, το νεύρο της ισορροπίας) και ο οισοφάγος. 

 

Οι ωτορινολαρυγγολόγοι ασκουν την ειδικότητά τους είτε ως κρατικοί, είτε ως ιατροί ασφαλιστικών οργανισμών, είτε ως πανεπιστημιακοί γιατροί , είτε ως ιδιώτες ελεύθεροι επαγγελματίες. Οι εργαζόμενοι κατω από οποιοδήποτε επαγγελματικό σχήμα ασκούν την παθολογία και τη χειρουργική της ειδικότητάς τους.

 

Όταν λέμε παθολογία της ωτορινολαρυγγολογίας εννοούμε την προσεκτική λήψη ιστορικού και τη λεπτομερή κλινική εξέταση που περιλαμβάνει την προσθία ρινοσκοπία, την εξέταση του βλεννογόνου του στόματος , των αμυγδαλών και του φάρυγγα με επισκόπηση και ψηλάφηση, την ψηλάφηση των μυών της γλώσσας και των μυών της μασησης, την ψηλάφηση των σιελογόνων αδένων και τον έλεγχο της λειτουργίας τους, την εξέταση του έξω ακουστικού πόρου των αυτιών και των τυμπάνων, του δέρματος των έξω ακουστικών πόρων των αυτιών και των πτερυγίων των αυτιών, την άμεση λαρυγγοσκόπηση του λάρυγγα και των φωνητικών χορδών με λαρυγγικό κάτοπτρο, την ψηλάφηση των λεμφαδένων του τραχήλου και του θυρεοειδούς, την ψηλάφηση και έλεγχο της κινητικότητας των κροταφογναθικών διαρθρώσεων, την ψηλάφηση και κινητικότητα των μυών του αυχένα και του τραχήλου.  

 

Ο έλεγχος της ακουστικής ικανότητας γίνεται με τη χρήση διαπασών και αν κριθεί αναγκαίο με τυμπανογράφημα, έλεγχο ακουστικών ανακλαστικών και ακοογράφημα. Ο λεπτομερέστερος έλεγχος των τυμπάνων και των έξω ακουστικών πόρων των αυτιών γίνται με ενδοσκοπική ωτοσκόπηση. Οι δυσφωνίες και οι παθήσεις του λάρυγγα αξιολογούνται ασφαλέστατα με ενδοσκοπική άμεση λαρυγγοσκόπηση (με έύκαμπτο ή άκαμπτο ενδοσκόπιο), στροβοσκόπηση, κυμογραφία, γλωτογραφία και ανάλυση φωνής. Ο ίλιγγος και οι διαταραχές της ισορροπίας αξιλογούνται με ειδικές δοκιμασίες και τελικά με ηλεκτρονυσταγμογραφικό έλεγχο. Στα βρέφη ο έλεγχος της ακοής γίνεται με προκλητά δυναμικά εγκεφαλικού στελέχους, ωτοακουστικές εκπομπές και ακοογράφημα εφόσον μπορεί να συνεργαστεί το παιδί.

 

Οι ρινίτιδα διαγιγνώσκεται ότι είναι αλλεργική με τα δερματικά τεστς (skin prick tests) ή με εργαστηριακές εξετάσεις RAST. Με τις δύο αυτές εξετάσεις ο ωτορινολαρυγγολόγος μπορεί να διαγνώσει, αν η ρινίτιδα είναι αλλεργικής αιτιολογίας. Αν είναι η ρινίτιδα αλλεργική χορηγεί κλασικά αντιαλλεργικά φάρμακα για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και χορηγεί υπογλώσσια ανοσοθεραπεία  για τη ριζική εξάλειψη των συμπτωμάτων της νόσου.

 

Οι ωτορινολαρυγγολόγοι  έχουν υποστεί ειδική εκπαίδευση στις δερματικές δοκιμασίες (tests) και την υπογλώσσια ανοσοθεραπεία και είναι εις θέση να αντιμετωπίσουν, όχι μόνο την αλλεργική ρινίτιδα, αλλά και οποιαδήποτε ρινίτιδα αποδειχτεί ότι δεν είναι αλλεργική. Η έγκαιρη ριζική θεραπεία μιας αλλεργικής ρινίτιδας από τον ωτορινολαρυγγολόγο προλαβαίνει την εξέλιξή της σε αλλεργικό άσθμα. Οι φλεγμονώδεις παθήσεις των ρινικών και των παραρρινίων κοιλοτήτων (χρονία ρινίτιδα, ρινικοί πολύποδες, ρινοκολπίτιδες, όπως η ιγμορίτιδα, μερτωπιαία κολπίτιδα, ηθμοειδίτιδα, σφηνοειδής κολπίτιδα) αντιμετωπίζονται από τον ωτορινολαρυγγολόγο.

 

Οι παραρρίνιες κοιλότητες ερευνώνται με υπερήχους και αν κριθεί σκόπιμο με μαγνητική ή αξονική τομογραφία. Οι διαταραχές της οσφρήσεως και της γεύσεως αξιολογούνται με ειδές εξετάσεις εισπνοής ουσιών χαρακτηριστικής οσμής.  Οι διάφοροι όγκοι των σιελογόνων αδένων και των βλεννογόνων της μύτης, του στόματος, των αμυγδαλών, του φάρυγγα, υποφάρυγγα, λάρυγγα, φωνητικών χορδών και του ρινοφάρυγγα ερευνώνται με βιοψίες και στη συνέχεια αποφασίζεται η θεραπευτική αγωγή που συνήθως είναι χειρουργική ή με ειδικές ακτινοθεραπείες ή άλλου τύπου θεραπείες.

 

Οι παραμορφώσεις του προσώπου, της μύτης, των αυτιών αντιμετωπίζονται από τους ωτορινολαρυγγολόγους, που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτές τις καταστάσεις. Οι όγκοι του θυρεοειδούς αδένα, καλοήθεις ή κακλοήθεις αντιμετωπίζονται από ειδικά εκπαιδευμένους ωτορινολαρυγγολόγους, δεδομένου ότι οι ωτορινολαρυγγολόγοι είναι πλήρως εξοικειωμένοι με την ανατομική του τραχήλου και οι χειρουργικές επεμβάσεις τους στον θυρεοειδή σπανίως συνοδεύονται από επιπλοκές.

 

Το ροχαλητό, οι άπνοιες στον ύπνο τις πλείστες φορές οφείλονται σε ΩΡΛ αίτια, που διαγιγνώσκονται  και αντιμετωπίζονται από τον ΩΡΛ. Οι διαταραχές της κατάποσης και η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση με τη λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμιση και τις επιπλοκές τους ερευνώνται και αντιμετωπίζονται και από τον ωτορινολαρυγγολόγο.

 

Ο ωτορινολαρυγγολόγος διαγιγνώσκει κληρονομικές, συγγενείς παθήσεις, δηλαδή αυτές που υπάρχουν εκ γενετής, λοιμώξεις πάσης φύσεως, κακώσεις και τραύματα του προσώπου και του τραχήλου και όγκους του σπλαγχνικού κρανίου, της κεφαλής και του ραχήλου. 

 

Τέλος οι διαγνωστικές και θεραπευτικές ανάγκες των ΩΡΛ παθήσεων πολλές φορες απαιτουν τη λήψη αξονικών ή μαγνητικών τομογραφιών ή άλλων απεικονιστικών τεχνικών, όπως οι υπέρηχοι των λεμφαδένων και των αγγείων του τραχήλου. Οι ωτορινολαρυγγολόγοι προκειμένου να επιλύσουν το πρόβλημα του ασθενούς τους, πολλες φορές συνεργάζονται και με γιατρούς άλλων ειδικοτήτων , όπως οι παθολόγοι, γαστρεντερολόγοι, ενδοκρινολόγοι, ακτινολόγοι, μικροβιολόγοι, αλλεργιολόγοι, πλαστικοί χειρουργοί, γενικοί χειρουργοί, νευρολόγοι, ψυχίατροι, παιδίατροι.

Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης

Τελευταία Ενημέρωση (Τρίτη, 20 Φεβρουάριος 2024 17:05)

 
Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.